De woonzorgcentra zijn alom vertegenwoordigd in de media. Denk hierbij aan de “zwarte lijst” en de “rusthuismoorden”. Allebei hebben ze te maken met de Vlaamse Zorginspectie, zij die toezicht houden op de Vlaamse woonzorgcentra. De Vlaamse Zorginspectie maakt deel uit van het departement Welzijn, Volksgezondheid en gezin. Ze bewaakt de zorgpraktijk en de inzet van middelen. De Zorginspectie omschrijft zichzelf als consistent, risico gedreven, grondig en professioneel. Ze wil bijdragen aan kwaliteitsvolle zorg voor iedereen en stelt de bewoner centraal. Maar is dat wel zo in de praktijk? In dit onderzoek wordt onderzocht hoe de Zorginspectie werkt door middel van een analyse van beleidsdocumenten en 262 inspectierapporten. Er kon worden geconcludeerd dat een inspectie er als volgt uit ziet: De inspecteur gaat -meestal ’s morgens- onaangekondigd naar een woonzorgcentrum om het te onderwerpen aan een inspectie. Hij spreekt vooral met de directie en hoofdverpleegkundigen, en onderzoekt een aantal zaken. Hiertoe gebruikt hij een gestandaardiseerd inspectie-instrument. Het instrument is als het ware een checklist waarmee kan worden afgepunt of het woonzorgcentrum voldoet aan de regelgeving. De inspectie duurt gemiddeld net geen vier uur, en er wordt bijna nooit met de bewoners gesproken, aldus de rapportering. Het woonzorgcentrum krijgt geen eindbeoordeling, enkel het verslag dat bestaat uit de checklist die werd gevolgd. Dit inspectierapport, dat tevens actief openbaar wordt geplaatst, ziet er niet altijd hetzelfde uit. Het ene verslag is een zuivere checklist, het andere verslag bevat een omschrijving van de situatie, de sfeer, ene gesprek met een bewoner, de (non-)conformiteit, … Deze werking roept vragen op over consistentie, diepgang en professionaliteit. Wordt de kwaliteit op deze manier wel gewaarborgd? Is het normaal dat de bewoner zo’n kleine rol speelt in een inspectiebezoek? Kan er aan de hand van de gepubliceerde inspectieverslagen een correct beeld worden geschetst van het woonzorgcentrum? Het maatschappelijk belang van dit onderzoek blijft in eerste instantie de kwaliteitsbewaking van Vlaamse woonzorgcentra, dat wil iedereen. Zowel om in te wonen, als er in te werken. We willen meer kwaliteit en we willen er ook zeker van kunnen zijn dat de woonzorgcentra en hun beleid effectief garant staan voor het borgen ervan. Dit onderzoek kan een aanzet zijn om duurzame samenwerkingsverbanden op te zetten tussen de regelgevende en toezichthoudende overheid, en de woonzorgcentra.