De geestelijke gezondheidszorg (GGZ) verandert voortdurend. Er worden steeds minder ziekenhuisbedden gebruikt en er is meer focus op dagbehandelingen en zorg buiten het ziekenhuis. Het doel is om mensen met psychische problemen beter te ondersteunen in hun eigen omgeving in plaats van hen op te nemen. Deze benadering plaatst de persoon zelf centraal, in plaats van alleen de diagnose zoals borderline of depressie. Door de verschuiving is het soms lastig om precies te begrijpen wat de rol van een verpleegkundige in de GGZ is. Technische taken zoals bloedprikken en wondverzorging komen minder vaak voor. Onderzoekers hebben geprobeerd de rol van verpleegkundigen te beschrijven en het blijkt steeds weer dat de relatie tussen verpleegkundige en patiënt belangrijk is. Toch blijft het moeilijk om dit in de praktijk aan te tonen. Dit onderzoek kijkt daarom naar hoe verpleegkundigen de uitkomsten voor patiënten beïnvloeden, gezien vanuit het perspectief van GGZ-professionals, zoals psychiaters en psychologen, met wie verpleegkundigen dagelijks samenwerken. Door GGZ-professionals te vragen naar hun ervaringen, onderzoekt de masterproef hoe zij de rol van verpleegkundigen in de zorg voor mensen met een psychische problemen zien. Uit dit onderzoek blijkt dat GGZ-professionals vooral waarderen hoe verpleegkundigen patiënten helpen hun gevoelens en gedachten te delen en hen hoop te geven. Ze zeggen ook dat verpleegkundigen minder ‘controle’ uitoefenen op patiënten. Opvallend is dat alle GGZ-professionals hetzelfde zeggen over de bijdrage van verpleegkundigen, ongeacht hun beroep, zoals psychiater of psychologen. Dit toont mogelijk aan dat er brede erkenning is voor de rol van verpleegkundigen in de geestelijke gezondheidszorg. Dit onderzoek biedt waardevolle inzichten die kunnen helpen om de GGZ te verbeteren. Het benadrukt de belangrijke rol van verpleegkundigen in het ondersteunen van mensen met psychische problemen en biedt handvaten om de zorg van de toekomst te realiseren.