Kanker is wereldwijd één van de belangrijkste doodsoorzaken. Door een toename van het aantal mensen met kanker, gecombineerd met een langere overleving, worden meer mensen geconfronteerd met de lange termijn bijwerkingen die deze ziekte geven. Eén daarvan is de therapie-geïnduceerde menopauze, een vervroegde menopauze veroorzaakt door kankerbehandelingen zoals chemo- of radiotherapie. Dit fenomeen brengt zowel fysieke als psychosociale uitdagingen, zoals opvliegers, slaapstoornissen, emotionele stress, enz., met zich mee die ernstiger zijn dan die van de natuurlijke menopauze. Voor vrouwen die hiermee te maken hebben, bestaat er echter nog geen gestandaardiseerd zorgprotocol. Dit onderzoek richtte zich daarom op het begrijpen van de ervaringen en noden die zorgverleners hebben over de huidige zorg en optimalisatie van zorg van deze vrouwen. Voor dit onderzoek werden interviews uitgevoerd met verschillende zorgverleners (artsen, verpleegkundig specialisten/consulten, psychologen/seksuologen en vroedvrouwen) die minstens twee jaar klinische ervaring hadden binnen de kankerzorg. Deelnemers werden geselecteerd uit verschillende universitaire/algemene ziekenhuizen en eerstelijnszorginstellingen in België. Het onderzoek bracht aan het licht dat de overgang naar de menopauze vaak onverwacht komt voor de patiënten, wat deels te wijten is aan een gebrekkige follow-up en informatievoorziening vanuit de zorg. Daardoor is er dringend behoefte aan verbeteringen op het gebied van zorgverlening, voorlichting en begeleiding om deze vrouwen te ondersteunen. Algemeen werd er een nood aan betere organisatie van de zorg, continuïteit in de begeleiding, meer kennisdeling, en proactieve counseling gevonden. Daarnaast zou er meer aandacht moeten zijn voor niet-medicamenteuze behandelingen en het betaalbaar houden van de zorg. Het ontwikkelen van een gestandaardiseerd zorgprotocol zou vervolgens ook een belangrijke stap kunnen betekenen.