Bescherming van het hart tijdens borstkankertherapie Borstkankerpatiënten lopen het risico op hartbeschadiging door hun behandeling, een zorgwekkende realiteit die nauwlettende opvolging vereist. In België ontbreekt concrete informatie over hoe vaak deze hartproblemen voorkomen, bij welke behandeling en hoe het risico op hartproblemen kan worden ingeschat. Dit onderzoek zocht antwoorden: wie loopt een hoog risico, hoe worden borstkankerpatiënten opgevolgd en hoe vaak treden daadwerkelijk hartproblemen op? Risico-inschatting De European Society of Cardiology (ESC) heeft een handige online tool ontwikkeld om inzicht te verkrijgen in het risico op hartproblemen bij de start van de antikankertherapie. Zodra de zorgverlener de relevante risicofactoren heeft ingevoerd, zoals een hoge bloeddruk, hartritmestoornissen, diabetes, obesitas of rookgedrag, classificeert deze tool de patiënt in een lage, matige, hoge of zeer hoge risicogroep. Voor elke risicogroep biedt de tool aanbevelingen voor verdere onderzoeken en maatregelen ter bescherming van het hart. In dit onderzoek werden cardiale gegevens van 77 borstkankerpatiënten gedurende zes maanden geanalyseerd aan de hand van de elektronische patiëntendossiers. In deze groep bleek dat 16,9% of 13 borstkankerpatiënten geïdentificeerd werden als hoog of zeer hoog risico op hartproblemen tijdens de behandeling. Problemen aan het hart Bij 15 patiënten (46,8%) die behandeld werden met trastuzumab (soort immunotherapie) of de combinatie van trastuzumab en anthracyclines (soort chemotherapie), werden problemen aan het hart vastgesteld. Ook bleek dat patiënten in een hoge of zeer hoge risicogroep meer hartproblemen ontwikkelden. Deze problemen variëren van een verminderde pompfunctie die zich opnieuw kan herstellen tot ernstige cardiale problemen zoals hartfalen. Zorg voor het hart In beide ziekenhuizen wordt het toepassen van de ESC-richtlijnen actief voortgezet. Bijna alle patiënten kregen voor de start van de behandeling een echocardiografie (filmpje hartfunctie) en een elektrocardiogram (filmpje hartritme). Voor de vervolgzorg valt op dat bij de patiënten die trastuzumab krijgen, de implementatie van de richtlijnen reeds een langere tijd werd toegepast in vergelijking met de patiënten die anthracyclines krijgen. De resultaten van deze studie geven aan dat er nood is aan verdere standaardisatie waarbij elke patiënt de risicoschatting krijgt zodat er op maat gemaakte preventieve maatregelen kunnen getroffen worden en er een vervolgzorg-plan kan opgesteld worden. Vragen: judith.vanhulle@ugent.be