Deze masterproef is een literatuurstudie, die de rol onderzoekt die verschillende PET-tracers kunnen spelen bij hepatocellulair carcinoma, een vorm van leverkanker. Hepatocellulair carcinoma, of HCC, is een zeer dodelijke vorm van kanker, waarbij slechts 18% van de patiënten nog in leven is na 5 jaar. Volgens internationale voorspellingen zal het aantal diagnoses en sterftegevallen in 2040 met 55% gestegen zijn, ten opzichte van 2020. PET-tracers spelen een rol bij veel soorten van kanker. Ze maken PET mogelijk, een vorm van nucleaire beeldvorming. Ze laten bijvoorbeeld toe tumoren te detecteren, en een inschatting te maken over de agressie van de tumor. In het geval van HCC is er nog geen rol voor PET weggelegd, binnen de huidige richtlijnen. Verschillende studies onderzoeken het nut van PET tracers bij HCC, om te kijken wat het toevoegen van deze beeldvorming kan betekenen voor de patiënten die aan HCC lijden. Deze literatuurstudie gaat op zoek naar dergelijke artikels, in de huidige wetenschappelijke literatuur, in de hoop de rol van PET-tracers in de toekomst van deze kanker uit te klaren. Een veelbelovende rol voor PET-tracers wordt in de literatuur gevonden en beschreven in deze masterproef. Het wordt duidelijk dat ze het gedrag van de tumor kunnen voorspellen, waardoor ze in de toekomst zouden kunnen gebruikt worden om de behandeling van patiënten beter aan het individuele risico aan te passen, en waar nodig extra behandelingen of opvolging in te zetten. Extra onderzoek is nodig, om algemene criteria omtrent deze tracers te kunnen opstellen.