Kort gezegd omvat dit onderzoek een driedelige literatuurstudie over primaire mitochondriale en neurodegeneratieve ziekten. Hierin wordt de rol van mitochondriën besproken alsook de communicatie tussen mitochondriën en de celkern in deze ziekten. In het derde en laatste deel worden ook de therapeutische opties voor de correctie van mitochondriaal DNA besproken en in hoeverre deze toepasbaar zijn voor deze ziektebeelden. Op basis van 17 primaire artikelen, aangevuld met de input van de overige 64 artikelen, probeer ik een samenhangend beeld te schetsen binnen deze drie sub domeinen om zo de kennis hierover uit te breiden en conclusies te trekken die relevante therapeutische implicaties hebben, of aanzetten tot meer interesse in deze gebieden. Uit het onderzoek blijkt dat mitochondriën een zeer belangrijke rol spelen in neurodegeneratieve ziekten. Ze worden beïnvloed door bekende pathologische mechanismen en veroorzaken bepaalde effecten met neurotoxische resultaten. Mitochondriale disfunctie is duidelijk zichtbaar op verschillende domeinen. Wat betreft de communicatie tussen mitochondriën en de celkern, blijkt dat deze een belangrijke bijdrage levert aan neuronale disfunctie bij het ontstaan van ziektebeelden, wat een potentieel nieuw therapeutisch doelwit kan vormen. Daarnaast zijn er diverse technieken in ontwikkeling die mitochondriale disfunctie aanpakken door het beïnvloeden van mitochondriaal DNA. Hoewel alle besproken technieken van waarde kunnen zijn voor primaire mitochondriale aandoeningen, geldt dit uitgezonderd één techniek, niet voor neurodegeneratieve ziekten. Desalniettemin ziet de toekomst er hoopvol uit en zullen er waarschijnlijk verschillende therapeutische opties beschikbaar komen om deze ziektebeelden te behandelen. Onderzoek naar neurodegeneratieve ziekten is van cruciaal belang vanwege de toenemende prevalentie en de ernstige impact van deze aandoeningen op individuen en de samenleving als geheel. Ziekten zoals de ziekte van Alzheimer, de ziekte van Parkinson leiden tot progressief verlies van neuronale functie, wat resulteert in ernstige cognitieve en motorische beperkingen. Deze aandoeningen zijn momenteel ongeneeslijk en beschikbare behandelingen zijn beperkt tot het verlichten van symptomen zonder de onderliggende ziekteprocessen aan te pakken. Gezien de vergrijzing van de bevolking en de daarmee samenhangende toename van neurodegeneratieve ziekten, is het stimuleren van onderzoek op dit gebied urgent en noodzakelijk om de volksgezondheid te bevorderen en de maatschappelijke last te verminderen. Door onderzoek te verrichten, kunnen we de moleculaire en cellulaire mechanismen die ten grondslag liggen aan neurodegeneratieve ziekten beter begrijpen. Dit inzicht is essentieel voor de ontwikkeling van innovatieve therapeutische strategieën die niet alleen symptomen verlichten, maar ook de voortgang van de ziekte kunnen vertragen of zelfs stoppen.