Het woord 'transgender' of de afkorting 'trans' wordt gebruikt om personen te beschrijven wiens genderidentiteit niet overeenkomt met het geslacht dat bij hun geboorte aan hen werd toegewezen. Sommige personen identificeren zich als 'non-binair', wat betekent dat ze zich niet thuis voelen in de traditionele categorieën van man of vrouw die door de maatschappij zijn gedefinieerd. De termen 'trans persoon' en 'non-binair persoon' maken deel uit van de bredere categorie van 'gender diverse personen'. Het doel van deze studie was om de ervaringen, gevoelens en percepties te onderzoeken van genderdiverse personen die deelnamen aan logopedische groepstraining. De studie vulde een leegte in kwalitatief onderzoek over dit onderwerp. Kwalitatief onderzoek is een onderzoeksmethode die gericht is op het begrijpen van de onderliggende betekenissen, motivaties en ervaringen van individuen of groepen. Het omvat het verzamelen en analyseren van gegevens, zoals interviews, om waardevolle en beschrijvende inzichten te verkrijgen. Het sociale aspect van logopedische groepstraining was belangrijk voor de participanten, omdat het hen een gevoel van solidariteit en medeleven gaf. Het delen van ervaringen en moeilijkheden in een veilige omgeving maakte zinvolle verbindingen en discussies mogelijk. De participanten waardeerden de feedback van zowel de therapeut als de andere participanten en benadrukten het belang van positieve en constructieve feedback. Sommige participanten maakten zich echter zorgen en ervoeren stress en ongemak voorafgaand aan de groepstrainingsessies. Hierdoor hadden ze behoefte aan duidelijke uitleg en basisinformatie over de medeparticipanten om hun angst te verminderen. Praktische zaken, zoals de groepsgrootte en trainingsomgeving, waren factoren die van invloed waren op het comfort van de practicanten. Sommige participanten gaven de voorkeur aan kleinere groepen, terwijl anderen nieuwsgierig waren naar grotere groepen. De gecontroleerde trainingsomgeving van de groepstrainingsessies werd gezien als gunstig voor het oefenen van spontane spraak, maar sommige participanten waren nieuwsgierig naar sessies buiten het ziekenhuis. Deze praktische zaken moeten met de participanten zelf worden besproken om hun comfort te waarborgen en de trainingservaring te optimaliseren. Concluderend leverde deze studie waardevolle inzichten op met betrekking tot de ervaringen van logopedische groepstraining bij genderdiverse personen. De groepstrainingsessies hadden een positieve invloed op het welzijn van de participanten en bevorderden acceptatie, solidariteit en zelfvertrouwen. Uit de resultaten van het onderzoek bleek dat praktische zaken en de combinatie van individuele en groepstraining als cruciale aspecten werden benadrukt. Deze factoren werden beschouwd als belangrijke overwegingen bij het optimaliseren van de logopedische groepstraining. In toekomstig onderzoek kan worden onderzocht hoe logopedische groepstraining kan worden aangepast aan de specifieke behoeften van elke participant, mogelijke hindernissen voor deelname en de langetermijnresultaten van logopedische groepstraining. Door de behoeften en perspectieven van genderdiverse personen te begrijpen, kunnen zorgverleners hen beter ondersteunen bij het ontwikkelen van een authentieke stem die in overeenstemming is met hun genderidentiteit.