Deze thesis onderzoekt de impact van SPECT/CT skeletscintigrafie op het klinisch beleid van patiënten met terugkerende pijn na spinale fusie operatie. Een spinale fusie ingreep wordt hoofdzakelijk uitgevoerd wanneer er sprake is van instabiliteit ter hoogte van de wervelkolom (bijvoorbeeld twee ruggenwervels die ten op zichte van elkaar verschoven zijn). Dan worden de instabiele levels van de wervelkolom door middel van platen en schroeven gefixeerd. Het doel van dit soort ingrepen is dus om de beweging tussen 2 of meerdere wervels te verminderen (of te elimineren), om uiteindelijk symptoomverlichting te bekomen. SPECT/CT skeletscintigrafie is een beeldvormingsonderzoek, dat als het ware twee verschillende beeldvormingsmodaliteiten combineert: SPECT en CT. Skeletscintigrafie met SPECT is hoofdzakelijk een functioneel onderzoek: een licht radioactieve tracer, Technetium-99m, wordt ingespoten bij een patiënt. Wanneer de patiënt zones heeft in het skelet waar er actieve botombouw is (dit is het geval bij bijvoorbeeld artrose, fracturen, infecties etc.), vertoont dit zich op de beelden als “oplichtende” zones. Het CT-gedeelte van het onderzoek voorziet de beelden van de anatomische details. Het doel van onze studie is om te onderzoeken of bij patiënten die een fusie-ingreep ondergingen van de nek of van de lage rug, en die 6 tot 24 maand later zich presenteren met persisterende of terugkerende pijnklachten, SPECT/CT skeletscintigrafie helpt met het in kaart brengen van de oorzaak van de pijnklachten. Daarnaast, kijken we of de bevindingen van het beeldvormingsonderzoek een impact hebben op het klinisch beleid achteraf met als doel pijnsymptomen te verminderen. Klinische beleiden zijn onder andere een tweede “revisie” ingreep, het verwijderen of vervangen van schroeven, een pijn verlichtende infiltratie of een conservatief medicamenteus beleid. We ondervonden met ons onderzoek dat SPECT/CT skeletscintigrafie zeer accuraat is in het bepalen van de oorzaken van pijnklachten. Daarnaast ondervonden we ook een significante impact op het klinisch beleid.