Hypertrofische obstructieve cardiomyopathie (HOCM) is een erfelijke aandoening aan het hart, waarbij de hartspier verdikt is. De hartspier is zodanig verdikt dat de uitstroom van het bloed uit het hart (left ventricular outflow tract obstruction (LVOTO)) gehinderd wordt. Patiënten klagen van vermoeidheid, kortademigheid, pijn op de borst, flauwvallen, duizeligheid en hartritmestoornissen. HOCM kan leiden tot hartfalen en zelfs tot plotselinge hartdood. Wanneer een medicamenteuze behandeling onvoldoende effect heeft op de klachten van de patiënt, kan er gekozen worden voor chirurgie. De behandeling van de LVOTO bestaat over het algemeen uit een septale myectomie. Hierbij wordt een deel van de verdikte hartspier chirurgisch verwijderd. Anatomische afwijkingen van de mitralisklep (MV) komen frequent voor bij patiënten met HOCM en dragen bij tot de LVOTO. Vanwege deze bijdrage aan de LVOTO wordt de MV vaak operatief gerepareerd. Het herstel of de vervanging van de MV gebeurt gelijktijdig met de septale myectomie. In dit onderzoek wordt verslag gedaan van de ervaring met HOCM-chirurgie, inclusief het effect van aanvullende MV-chirurgie op de dienst hartchirurgie van het UZ Gent. Het soort ingreep van HOCM wordt aangepast aan de specifieke LVOT (left ventricular outflow tract) anatomie van de individuele patiënt. De maatschappelijke meerwaarde van dit onderzoek is voornamelijk gericht op het vinden van een gepaste patiëntenstratificatie naargelang het type ingreep. Met onze studie willen we een beter begrip verkrijgen van de mogelijke ingrepen en hun indicaties op maat van de patiënt. Meer specifiek wordt de rol van de MV in de HOCM-chirurgie met zijn voor- en nadelen onderzocht. Om de vergelijking te kunnen maken tussen een septale myectomie met of zonder MV-ingreep, evalueren we data aan de hand van een retrospectieve cohorte studie.