De inflammatoire darmziekten (IBD), namelijk de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa, zijn chronische ontstekingen van het maagdarmkanaal. De ziekte van Crohn kan overal in het maagdarmkanaal voorkomen, colitis ulcerosa komt enkel in de dikke darm voor. Nagenoeg de helft van de IBD patiënten ervaren naast de darmklachten ook klachten in andere organen of systemen zoals het musculoskeletaal systeem, oog, huid, lever en galwegen. Deze aandoeningen worden extra-intestinale manifestaties (EIMs) genoemd. Verschillende factoren zoals het immuunsysteem spelen een rol in het ontstaan van deze EIMs. EIMs hebben een negatieve impact op de levenskwaliteit van de patiënt en vormen een belasting voor het gezondheidssysteem. Er zijn verschillende behandelingen op de markt voor IBD, waaronder de biologicals. Biologicals zijn geneesmiddelen die werken tegen specifieke eiwitten van het immuunsysteem en verminderen zo de darmontsteking. De biologicals die besproken worden zijn anti-TNF, vedolizumab en ustekinumab. Het is tot nog toe onvoldoende duidelijk wat het effect van deze biologicals is op de ontstekingen die zich voordoen buiten het maagdarmstelsel en of ze ontstekingen buiten het maagdarmstelsel kunnen induceren. Deze masterproef heeft als doel een overzicht te brengen van de effecten van de verschillende biologicals op de verschillende EIMs. Er werd gekeken naar zowel de evolutie van reeds bestaande EIMs als het ontstaan van nieuwe EIMs. Er werd een grondige literatuurstudie uitgevoerd waarbij op verschillende wetenschappelijke databanken gezocht werd naar klinische studies die hierop een antwoord gaven. EIMs zijn een maatschappelijk probleem doordat ze een negatieve impact hebben op de levenskwaliteit en bovendien ook wegen op ons gezondheidssysteem. Door inzicht te verschaffen in welke biologicals het best worden toegepast of daarentegen juist vermeden moeten worden bij verschillende EIMs, kan een betere keuze van behandeling bij de individuele patiënt gemaakt worden. Patiënten met de juiste behandeling zullen hun levenskwaliteit zien toenemen waardoor minder beroep dient te worden gedaan op ons gezondheidssysteem. Het direct geven van de meest geschikte biological zorgt ervoor dat patiënten niet onnodig veel biologicals moeten gebruiken met de mogelijk daaraan verbonden bijwerkingen tot gevolg. Het is duidelijk dat ook dit een gunstig effect zal hebben op de kosten van het gezondheidssysteem.