Wanneer mensen oud en/of ziek zijn, beslissen ze er soms voor om bepaalde zorg niet meer te willen krijgen mocht dit nodig zijn. Het spreken hierover en eventuele wensen documenteren, wordt advanced care planning of vroegtijdige zorgplanning genoemd. Een voorbeeld hiervan is een do not resuscitate code, dit betekent dat de persoon in kwestie wenst om niet meer gereanimeerd te worden mocht dit ooit nodig zijn. In woonzorgcentra is het niet zeldzaam dat een bewoner zo’n code heeft en dat die ooit een hartstilstand doet. Omdat deze code vaak enkel in het dossier van de bewoner staat, gebeurt het soms dat de wens van de bewoner niet gerespecteerd wordt. Reanimatie is namelijk een setting waarbij alles heel snel moet gebeuren en dan komt de informatie uit het dossier soms te laat of niet toe. Een reanimatie kan ook tijdens een opname in het ziekenhuis nodig zijn en soms is de wens van de bewoner daar niet gekend. Dit is voor de bewoner natuurlijk verschrikkelijk aangezien diens wens niet werd gerespecteerd. Een oplossing hiervoor zou kunnen zijn dat bewoners in woonzorgcentra een armbandje dragen waarvan de kleur en/of een symbool op/in het bandje de do not resuscitate wens van de drager duidelijk maakt aan de omgeving. Het doel van dit onderzoek is om na te gaan of bewoners van woonzorgcentra het dragen van een siliconen armbandje gedurende één week verdragen. Het bandje zal nog geen betekenis hebben op dit moment. Dit onderzoek zou de basis kunnen zijn van verdere onderzoeken in de toekomst. Deze onderzoeken zullen dieper ingaan op de wenselijkheid en haalbaarheid van dit systeem. Ook zullen de bandjes voor langere periodes bij grotere groepen bewoners in meerdere woonzorgcentra kunnen getest worden. Als dit exemplaar wordt verdragen, kan er gewerkt worden aan het design van het bandje. Er wordt steeds meer ingezet op vroegtijdige zorgplanning en het implementeren van dit systeem zou betekenen dat de wensen van de mensen kunnen worden gerespecteerd.