Reumatoïde artritis (RA), een specifieke gewrichtsziekte binnen de verzamelnaam ‘reuma’, is een veelvoorkomende aandoening. Deze aandoening wordt gekenmerkt door een langdurige ontstekingstoestand en afweerreacties tegen het eigen lichaam. Pijnlijke, stijve en gezwollen gewrichten zijn een typisch teken van RA. De ontstoken gewrichten, voornamelijk aan de handen en voeten, komen doorgaans zowel aan de linker als de rechter lichaamshelft voor. Dit kan tot lichamelijke beperkingen leiden en dus dagelijkse activiteiten beïnvloeden. Die langdurige ontstekingstoestand speelt ook een belangrijke rol bij het ontstaan van andere bijkomende aandoeningen naast RA. Deze studie onderzoekt het voorkomen van bijkomende frequente aandoeningen bij RA patiënten, zogenaamde comorbiditeiten. Dit gebeurt op basis van een beoordeling van gegevens van 173 RA patiënten die gestructureerd opgevolgd worden sinds 2015 in het UZ Gent vanaf het moment van het vermoeden of de vaststelling van RA. Bij de vaststelling van RA en op elke vervolgafspraak om de 6 maanden worden de ziektekenmerken van RA patiënten, andere bijkomende aandoeningen en de geneesmiddelen van deze patiëntengroep bijgehouden. In deze masterproef worden de gegevens tot 2 jaar na de vaststelling van RA bestudeerd. Hierop worden statistische testen uitgevoerd. De bevindingen hiervan worden vervolgens vergeleken met reeds bestaande studies. In deze studie wordt vastgesteld dat een hoge bloeddruk, suikerziekte en kanker de drie meest voorkomende bijkomende aandoeningen zijn op het moment van de vaststelling van RA bij de bestudeerde patiëntengroep. Na 2 jaar zijn een hoge bloeddruk, botontkalking en suikerziekte het meest voorkomend naast RA. Op het moment van de vaststelling van RA heeft twee derden van de patiëntengroep nog geen enkele andere aandoening. Bij de opvolging gedurende 2 jaar kreeg een vierde van de patiëntengroep minstens 1 nieuwe bijkomende aandoening. Hogere leeftijd en overgewicht verhogen de kans op meer verschillende aandoeningen. RA is een langdurige ziekte met een grote invloed op zowel de patiënt zelf als op de maatschappij. De lichamelijke beperkingen en achteruitgang, door RA zelf of door de andere bijkomende ziekten, kunnen een impact hebben op het dagelijkse leven van de patiënt. Door het frequent voorkomen van RA onder de bevolking is er een maatschappelijke invloed via de rechtstreekse medische kosten en de verminderde deelname van RA patiënten in de maatschappij. De resultaten van deze studie i.v.m. het aantal en de soorten bijkomende aandoeningen kan gebruikt worden voor een betere opvolging van RA patiënten in de praktijk.