De 21ste eeuw: de eeuw van de vergrijzing. Nu mensen alsmaar langer leven worden zorgomgevingen vaker geconfronteerd met ouderen met complexere en meervoudige chronische aandoeningen. Door deze maatschappelijke demografische wijziging dienen zorgomgevingen zoals woonzorgcentra, die door de Vlaamse overheid gecontroleerd en gefinancierd worden, na te denken over het zorgmodel. Om deze langdurige zorg financieel en kwalitatief op te volgen, moeten zorgprofessionals van verschillende zorgdisciplines, zoals artsen , verpleegkundigen, zorgkundigen , ergotherapeuten, kinesitherapeuten, kwaliteitscoördinatoren ,…. samenwerken in multidisciplinaire teams. Dit bij voorkeur in samenspraak met de zorgvrager of in casu met de bewoner van een woonzorgcentrum. Er is eveneens nood aan beoordelingssystemen die door alle zorgprofessionals gekend zijn en die in alle zorgomgevingen (thuis , ziekenhuis, woonzorgcentra, ….) gebruikt worden bij het bepalen van de zorgbehoeften van de zorgvrager. In deze studie worden multidisciplinaire overlegmomenten (MDO’s) in woonzorgcentra met en zonder bewonersparticipatie met elkaar vergeleken en wordt er nagegaan of het nieuwe evaluatie-instrument BelRAI (Belgisch resident assessment instrument) een meerwaarde kan betekenen. Om gegevens te verzamelen werden 13 MDO’s geobserveerd en werden 21 interviews afgenomen bij zorgprofessionals en bewoners/mantelzorgers. De bevindingen en ervaringen werden op een kwalitatieve manier verwerkt en leidden tot volgende resultaten. Het is belangrijk dat het MDO met verschillende zorgberoepen samen wordt georganiseerd en dat voor het overleg ook de bewoner/mantelzorger en huisarts worden uitgenodigd en betrokken. Zo kunnen vooropgestelde actiepunten direct afgestemd worden met de bewoner en kan de bewoner zijn doelen/behoeften kenbaar maken. De bewoner staat centraal en is de hoofdrolspeler. Het overleg zal extra tijd in beslag nemen. Het zal gemiddeld twee- tot driemaal langer duren dan een MDO zonder bewonersparticipatie. Wat maakt dat de organisatie meer tijd dient vrij te maken bij de zorgprofessionals en de doeltreffendheid van het overlegmoment dient te verhogen door een goede voorbereiding, voldoende kennis en leiderschap. BelRAI kan zorgen dat dit overlegmoment met meer structuur wordt georganiseerd en geeft door zijn uitgebreidheid een totaalbeeld van de bewoner. Het is wellicht aangewezen dat de Vlaamse overheid de woonzorgcentra ondersteuning kan bieden bij de praktische tijdsinvulling van het MDO en ook, net zoals de BelRAI, de bewonersparticipatie in het MDO kan opleggen.